the secret of happiness is to count your blessings while others are adding up their troubles -william penn

BİR FOTOĞRAFA...


karşımdasın işte...
bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni
ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim
kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim

tıkandığım o an,
elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
aklımdan o kadar çok şey geçti ki, takip edemedim
ellerim boşlukta ben darda kaldım.
ellerim buz gibi ben harda kaldım.
bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...

köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
bakış açım belli oldu yine.
geride kalan ardından bakar gidenlerin.
bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim
dağlara çarptım her esişimde
yıllara küfrettim her gidişinde

demiştim sana hatırlarsan
önemli olan zamana bırakmak değil
zamanla bırakmamaktır
şimdi bana geçen o zamanın
unutulmaz sancısı kalır

gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
sende yoktum zaten, ben yine bende bittim...


NAZIM HİKMET



0 yorum:

 

Follow Me

Contact

Ad

E-posta *

Mesaj *

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı