BUGÜN...

bugün

dünyanın karşısında çırılçıplak kaldığını anladığın

eğri büğrü bir dal parçasıyla etrafındaki karanlığı, kan emicileri, leş yiyicileri, sahte sevicileri, dönekleri, yalancıları, dolandırıcıları savuşturmaya çalıştığın günlerden biri

bugün

midenden yükselen intihar çığlıklarını, ağzının içinde çiğneyip ellerine tükürdün

kanayan dizlerine merhem diye sürdün

dışarıda bir yerlerde, deli damarda pusulasız dolanan kan gibi akıp giderken hayat

sen

penceresiz bir hücrede

yüzyıllık yalnızlığının zırhını kuşanıp talihin ile kavgaya tutuştun

şanssızlığın kılıcı, hayallerinden ve beklentilerinden keskindi yine

ve

sen

bilmem kaçıncı defa

toprağın kanlı tadını ağzının içinde duydun